Κωδικός μαθήματος: ΣΑΑΜΣ31-17

Σκοπός του μαθήματος (Aims)

  • Το μάθημα συνδυάζει οικονομική ανάλυση και αναλογιστικές τεχνικές για να εξετάσει πώς τα συνταξιοδοτικά σχήματα τα οποία προσφέρει η κοινωνική ασφάλιση, κρατική ή επαγγελματική, αποτελούν εργαλείο ατομικού προγραμματισμού, αλλά και μεθόδους αντιμετώπισης κρίσιμων συνολικών ζητημάτων, όπως η γήρανση του πληθυσμού.
  • Εφαρμογή αναλογιστικών τεχνικών στον χώρο των συντάξεων – ένα μεγάλο και συνεχώς διευρυνόμενο αντικείμενο που απορροφά αναλογιστές στον ιδιωτικό και στον δημόσιο τομέα.
  • Βελτίωση της αμοιβαίας κατανόησης στο πλαίσιο συνεργασίας αναλογιστών με οικονομολόγους στο πεδίο της διακυβέρνησης συνταξιοδοτικών συστημάτων.
  • Συνδυασμός τεχνικής δεξιότητας στη χρήση αναλογιστικών μεθόδων με αντίληψη του πώς οι μέθοδοι αυτές υπεισέρχονται στη διακυβέρνηση οργανισμών συνταξιοδοτικής προστασίας και στην οικονομική πολιτική.

Μαθησιακά αποτελέσματα (Learning Outcomes)

  • Διαφορές και ομοιότητες της προσέγγισης οικονομολόγων και αναλογιστών στην ανάλυση συνταξιοδοτικών συστημάτων
  • Οι συντάξεις ως τμήμα του ατομικού και του κοινωνικού προγραμματισμού στο πλαίσιο της ποικιλομορφίας συστημάτων ασφάλισης
  • Οικονομικά θεμέλια αναλογιστικών προβολών
  • Τάσεις στις μεταρρυθμίσεις κοινωνικής ασφάλισης παγκοσμίως
  • Αναλογιστικές μέθοδοι υπολογισμού για συνταξιοδοτικά σχήματα – Unit Credit, Entry Age Normal, Aggregate
  • Μέθοδοι υπολογισμού συντάξεων στο ελληνικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης

Περιεχόμενα μαθήματος (Syllabus)

MEΡΟΣ Α΄
Αναλογισμός και συνταξιοδοτικά σχήματα – Οικονομική προσέγγιση
[Πλάτων Τήνιος]

  • Παράδοση 1η:

Το άτομο: Συντάξεις και ατομικός προγραμματισμός

Διαφορές και ομοιότητες στην προσέγγιση αναλογισμού / οικονομικών

Ο προγραμματισμός ζωής και το υπόδειγμα κύκλου ζωής

Ορθολογισμός και αποκλίσεις από αυτόν: Οικονομικά της συμπεριφοράς

Προγραμματισμός και μακροβιότητα

Οριοθέτηση κράτους / ατόμου

  • Παράδοση 2η:

Το σύστημα: Το σύστημα συντάξεων και η οικονομία

Μέθοδοι χρηματοδότησης – Κεφαλαιοποιητικό / διανεμητικό

Μεικτά συστήματα και πολλαπλοί πυλώνες

Συστήματα ασφάλισης και μελλοντικές προκλήσεις

  • Παράδοση 3η:

Μεταρρυθμίσεις συντάξεων στην Ελλάδα και διεθνώς

Στόχοι και εργαλεία μεταρρυθμίσεων

Οιονεί κεφαλαιοποίηση και πολλαπλοί πυλώνες

  • Παράδοση 4η:

Προβολές συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης

Προβολές και ρόλος των αναλογιστών στην κοινωνική ασφάλιση

Διεθνής ποικιλομορφία συστημάτων: Από τι εξαρτάται;

  • Παράδοση 5η:

Οριοθέτηση κράτους / ιδιωτικών συντάξεων

Έννοια του αφανούς χρέους και κοινωνική ασφάλιση

Αποτίμηση συνταξιοδοτικών υποχρεώσεων – Επιπτώσεις στην επιχειρησιακή στρατηγική

MEΡΟΣ Β΄
Κοινωνική ασφάλιση και συνταξιοδοτικά σχήματα
(υπολογιστικό μέρος)

  • Παράδοση 6η:

Ανάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, του τρόπου εκπόνησης των μελετών και των μεθόδων υπολογισμού στην Ελλάδα [1/2]

  • Παράδοση 7η:

Ανάλυση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης, του τρόπου εκπόνησης των μελετών και των μεθόδων υπολογισμού στην Ελλάδα [2/2]

  • Παράδοση 8η:

Συνταξιοδοτικές μέθοδοι υπολογισμού
Μέθοδος Πιστωτικής Μονάδας (Unit Credit)

  • Παράδοση 9η:

Συνταξιοδοτικές μέθοδοι υπολογισμού
Μέθοδος Προβαλλόμενης Πιστωτικής Μονάδας (Projected Unit Credit)

  • Παράδοση 10η:

Μέθοδος Κανονικής Εισαγωγικής Ηλικίας (Entry Age Normal)
Μέθοδος Εισαγωγικής Ηλικίας σε Ατομικό Επίπεδο Ασφαλίστρου (Level Dollar)

  • Παράδοση 11η:

Μέθοδος Κανονικής Εισαγωγικής Ηλικίας (Entry Age Normal)
Μέθοδος Κανονικής Εισαγωγικής Ηλικίας με το Κόστος ως Ποσοστό του Μισθού (Level Percent)

  • Παράδοση 12η:

Μέθοδος Συσσωρευμένου Κόστους σε Ομαδική Βάση (Aggregate)

Ενδεικτική βιβλιογραφία

Μέρος Α΄

  • Barr N. & Diamond P. A. (2010), Pension Reform: A Short Guide, OUP, New York.
  • Holzmann R. & Palmer E. (2006), Pension Reform: Issues and Prospects for Non-Financial Defined Contribution (NDC) Schemes, World Bank, Washington DC.
  • Gratton L. & Scott A. (2018), O Γρίφος των 100 χρόνων. Ζωή και εργασία στην εποχή της μακροβιότητας, διαΝΕΟσις.
  • Tinios P. (2011), Accounting Standards as Catalysts for Pension Reform: Greek Pensions and the Public/Private Boundary, Journal of European Social Policy, 21 (2), 164–177.
  • Νεκτάριος Μ., Τήνιος Π. & Συμεωνίδης Γ. (2018), Συντάξεις για νέους. Ένα αναπτυξιακό σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα.
  • Τήνιος Π. (2017), Συντάξεις, Σειρά «Μικρές Εισαγωγές», Εκδόσεις Παπαδόπουλος, Αθήνα.

Μέρος Β΄

  • Plamondon P., Drouin A., Binet G., Cichon M., McGillivray W.R., Bédard M., Perez-Montas H. (2002), Actuarial Practice in Social Security, ILO, Geneva.
  • Πιτσέλης  Γ. (2018), Μαθηματικά των Συνταξιοδοτικών Ταμείων και Πίνακες Επιβίωσης – Θνησιμότητας, Εκδόσεις Παπαζήσης, Αθήνα.
  • Aitken W.H. (1996), A ProblemSolving Approach to Pension Funding and Valuation, 2nd edition, Actex Publications, Winsted, Connecticut.
  • Anderson A.W. (1990), Pension Mathematics for Actuaries, 2nd edition, Actex Publications.
  • Berin B.N. (1989), The Fundamentals of Pension Mathematics, Society of Actuaries, 475 N. Martingale Road, Suite 800, Schaumburg.
  • Dufresne D. (1994), Mathematiques des caisses de retraite, Edition Supremum.
  • Iyer S. (1999), Actuarial Mathematics οf Social Security Pensions, International Labour Office, Geneva.
  • McGill D.M. (1996), Fundamentals of Private Pensions, University of Pennsylvania Press.
  • Symeonidis G. (2018), The Fiscal Effect of the Recalculation of Main Old-Age Pensions Stemming from L.4387/2016, Social Cohesion and Development, 13 (2), 125–137.
  • Symeonidis G. (2019), Notes on a mandatory fully funded pension system and an application for Greece, conference presentation, IACA Colloquium.
  • Winklevoss H.E. (1993), Pension Mathematics with Numerical Illustrations, 2nd edition, University of Pensylvania Press, Philadelphia.